مرثیه ای برای یک رویاشكسته

و اما توکونولوژو که بعضی بیسوادها به اون تکنولوژی می گن، یه چیزی است کمی گرد. چرا گرد. چون اگر مثلث بود می گفتم قائده داره. ولی در ایران گرده. مثل دایره که اصلا قائده نداره. اصول توکونولوژو در ایران:

1) این که داره کار می کنه. چرا عوضش کنیم. بذار 800000 سال بگذره. اگه دیدیم صدای همه دراومد، یه فکری می کنیم. همه راضین. در این راستا با تمام صورت های توکونولوژی مخالفت می کنیم. مثلا چرا wireless و چرا paperless (البته من بارها تأکید کرده ام که paperless با wireless فرق داره، ولی کو گوش شنوا) و چرا عوض کردن سرورهای تحت پنجره (که بعضی بیسوادها می گن windows ویندوز) و چرا Labtop و ….
2) حالا که قراره paperless بشیم و قرار باشه همه چی رو اسکون (بعضی بیسوادا میگن اسکن) کنیم و بعدش بریزیم دور، بهتره از همه یک کپی بگیریم و بعد همه رو بریزیم دور.

3) از آنجا که کامفلوتر (که بعضی بیسوادها می گویند کامپیوتر) آمده که نیرو زیاد بشه و جای بیشتری گرفته بشه، انفورماتیک (جدا جدا نخونی، پشت سر هم بخونی، مثلا نخونی ان-فور-ماتیک) باید 5 تا اتاق داشته باشه با خدمه و کنیز و غلام و …. اگر هم کسی خواست انفورماتیک را با یک نفر بگردونه دشمن اشتغالزائی و دشمن مملکته. اصل مهم داشتن جا و تعداد نیروی زیاد برای اینه که بگن واحد انفورماتیک.

4) اتاق مسئول انفورماتیک (در راستای paperless که به خدا قسم با wireless فرق داره) باید پر از کاغذ و شلوغ پلوغ باشه تا نمونه ای باشه برای انفورماتیکی بودن آدمها. اگه خودت paperless باشی، بدون میز و بدون کیف پر از کاغذ یعنی سازمان نداری.
5) چه نیازی هست. سرعت اونترنت (که بعضی بیسوادها می گن اینترنت) را بالا ببریم. همه راضین. اصلا اگه همه با سرعت بالا کار کنند، پر رو می شن. بعدش می خوان یه مقاله از حلقوم اینترنت بکشن بیرون (بعضی بیسوادا میگن دانلود) کارشون زود راه می افته و بیکار می شن و می پردازن به مسائل دیگه و این دردسر زیاد می کنه.

6) در سایتهای مختلف به هر نحو ممکن و به بهانه های مختلف کار با کامفلوتر و اونترنت را سختتر کنیم تا جون مردم در بیاد و قدر مسئولین انفورماتیک را بدونن.

7) سایتهای بزرگ را بیاندازیم و سعی کنیم در آنها را بسته نگاه داریم تا همه حسرت باز بودن 1 لحظه رو بخورن.

انبارها و سوله های بزرگ برای نگهداری تجهیزات انفورماتیک از قبیل کابلهای بدرد نخور و کامفلوترهای بدرد نخور و … بدرد نخور راه بیاندازیم تا تعداد اتاقهای انفورماتیک زیاد بشه و همه قبول کنند انفورماتیک واحد مهمیه.

9) سعی کنیم آدمهای وارد رو بکوبیم و تا می تونیم برای بد نشون دادن کارهای دیگرون تلاش کنیم تا شاید مسئول انفورماتیک خوب شناختهخ بشیم.

10) برای کارکردن و درست کردن شبکه ها بدترین راه حلها را انتخاب کنیم و بهترین راه حل جلوه بدهیم.

این اساسنامه در 12 ماده و 68 تبصره نوشته شده که باقی نانوشته ها در مواقع ضروری برای انجام ندادن هر کاری ایجاد می شود.