مرثیه ای برای یک رویاشكسته

خوب ديگه. از وبلاگ‌نويسي هم خسته شدم. از اين هم خداحافظ. خوب بود. دوره زيبائي بود. وبلاگ رو گذاشته بودم كه اگر بعدها ديدم ياد قديما بيفتم. ولي افسوس كه بدنبال گذشته‌ها بودن همانند دويدن دنبال باد است. از همه كساني كه نظر گذاشتند ممنونم. در اين وبلاگ ديگر چيزي نوشته نخواهد شد. خداحافظ.