مرثیه ای برای یک رویاشكسته

سه سال از آخرین پستم گذشت. سه سالی که حتی وقت نکردم سری به سایتم بزنم. سه سالی که انگار 1000 سال بود. سه سالی که بخاطرش موهام سفید شد. ولی خیلی چیزها دیدم. میخام خاطراتم رو توی یک پست بلند بنویسم. شاید جالب باشه

امروز شروعی دوباره است. شاید بعد از چند روز. شاید بعد از چند سال. چه گذشت در این مدت. همه تیوری‌ها عوض شد. ولی مینویسم همونطور که همیشه نوشته‌ام. بدون ناراحتی از اینکه بگویم اشتباه کرده‌ام.