سر کلاس مبانی برق در دانشکده صنایع و مکانیک درس مبانی برق بودم. داشتم می گفتم که دانشگاه مکانی برای حل مشکلات صنعت است و مسخره است که در دانشگاه بنشینیم و درس بدهیم و کار استاد پژوهش است نه درس دادن. کمی هم باید درس بدهد. ولی اینجا تبدیل به یک مدرسه بزرگ شده است و البته تمامی دانشگاه های ایران اینگونه است. با تعاریفی که از دانشگاه های خارج کشور می شنویم واقعا اینجا یک دبستان بزرگ یا حتی یک پیش دبستانی بزرگ است. یکی از دانشجویان گفت پس ما بعد از این به شما می گوئیم خاله فرزاد. گفتم نه. باید بگی عمو فرزاد. دیدم راست می گه.
سر كلاس اندازهگيري رفته بودم. داشتم درس ميدادم. بحث سمبل كردن افتاد جلو. يكي گفت كه دكتر بياگوئي 3 ساعت كامل درس ميدهد و 1 ساعت هم اضافه ميماند تا اگر دانشجوئي سؤال داشت جواب آنرا هم بدهد. ولي شما فقط سمبل ميكنيد.
به ذهنم رسيد اين پست را بنويسم كه از همه بخواهم فقط صفات خوب اساتيدي كه ميشناسيد را بگوئيد. فقط صفات خوب. تا سرلوحه كارهاي من در حين استادي باشد. دقت كنيد فقط صفات خوب و اگر ميتوانيد با اسم. اگر صفات بد را بنويسيد تأئيد نميكنم.
ممنون