مرثیه ای برای یک رویاشكسته

اينها تجربيات من هستند:

• هر وقت به اين نتيحه رسيديد كه درگير مورد خاصي شديد بدانيد كه درگير شروع اشتباه بزرگي شديد، چون حتما تجربه‌اي مشابه وجود داشته است.
• ما نياز به ورزشهاي فكري داريم، به همين دليل هيپنوتيزم و مطالعه روانشناسي از نيازهاي اوليه است.

• من دوست دارم.
• چرا.

• تنهائي: كسي دركش نمي‌كند.
• خستگي: خسته از نصيحت.

• مطالعه كنيد.
• مشاور بگيريد.
• از تجربيان خودتان استفاده نكنيد. البته به شرطي مي‌توانيد استفاده كنيد كه 3 كار روبرو را انجام دهيد: 1) مرتب و دسته‌بندي شده بنويسيد 2) بدهيد ديگران ارزيابي كنند 3) روند مديريتي براي اعمال آن را نير بنويسيد.

• درك نادرست شعارها: مي‌گويند “من نمي‌دونم چرا ولي درستش اينه” و “مگه آدم هر چي دوست داره انجام مي‌ده”.
• برخورد: تنبيه يا برخورد با خواسته‌ها  و يا دعوا كردن.

• خستگي: اجباري بودن، تكراري بودن، بي‌هدف بودن، سهل‌انگاري كردن.
• ترس: انتظارات، بزرگ كردن موضوع، فكر به نتيجه.
• روش غلط جامعه ما در كنكور: نياز به قهرمان‌پروري
• درس خواندن سخت‌ترين و مشكلترين كار دنيا است

• بنويسيد: 1) انتظارات و قولها 2) مشكلات، هر مشكل يك صفحه.
• صحبت كردن: 1) خود بچه بايد از حرفهاي شما نتيجه بگيرد و نتيجه را بنويسيد 2) دليل هر چيز را بايد بگوئيد، حتي اگر نمي‌دانيد، به چيزي بگيد 3) خودتان انجام ندهيد، از او بخواهيد.

• به كارهاي روانشناسي كار نداشته باشيد: اينها كارهاي روانشناسان است. مشكلات جامعه و خانه و انگيزشي وجود دارد.
• سعي كنيد همه‌چيز را دسته‌بندي كنيد: مكتوب، بسيار خلاصه، دسته‌بندي شده، بايد به طوري باشد كه 90% كلاس آنرا بفهمند، براي پيش‌نيازها باز هم بايد جزوه باشد، در حين درس گفته شود، شفاهي به درد نمي‌خورد، حل تمرين يا تست بدون اين صفحه به درد نمي‌خورد، براي بجه‌ها زرنگتر كارهاي ديگر.